Tag Archives: hackers

‘Cyberaanvallen binnen twee jaar grootste bedrijfsrisico’

Posted on by

AMSTERDAM – Cyberaanvallen zijn binnen twee jaar een groter risico voor bedrijven dan economische onzekerheid.

Dat blijkt althans uit een onderzoek onder ruim 3300 IT-specialisten door een beveiligingsbedrijf. Het is niet de eerste keer dat de risico’s van cyberaanvallen voor bedrijven onder de aandacht worden gebracht.
Bijna de helft (48 procent) geeft aan dat de beveiliging tegen online diefstal van intellectueel eigendom in hun bedrijf te wensen over laat. Bovendien geeft 51 procent toe machteloos te zijn tegen serieuze pogingen van cyberspionage.
Mede daardoor geeft een derde van de IT-specialisten aan dat hij verwacht dat zijn onderneming vroeg of laat slachtoffer wordt van cyberaanvallen.
Opvallend is dat ook een derde van de ondervraagden niet op de hoogte is van de laatste trojaanse paarden en niet weet hoe gerichte aanvallen precies worden uitgevoerd.
Op dit moment wordt de economische onzekerheid door bedrijven als het grootste risico gezien. Cyberaanvallen staan op de tweede positie. Binnen twee jaar zou deze rangschikking dus omgedraaid moeten zijn.

Bron: Nu.nl

Bij Auruncus gaan we een stapje verder. We schrijven er al een tijdje over, en dat blijven we doen. Cyberaanvallen zullen niet over een jaar of twee de een grotere bedreiging zijn voor het bedrijfsleven dan economische onzekerheid, maar binnen een decennium voor een grotere, diepere financiële crisis zorgen dan de huidige economische crisis omdat ze de hele economie kan ontwrichten.

Anonymous start eerste cyberoorlog

Posted on by

Het is een historische dag vandaag. Er word geschiedenis geschreven. Het bijzondere is dat bijna geen enkele nieuwssite of krant er aandacht aan besteed. In Nederland zijn de ontwikkelingen in de zaak Vaatstra het belangrijkste nieuws. Daarnaast krijgen de beschietingen op de Gaza strook een behoorlijke dosis aandacht, maar verder dan de ouderwetse oorlogsvoering wordt er niet gekeken terwijl er los van de raketaanvallen een andere oorlog is begonnen die mogelijk de wereld gaat veranderen.

Gisteren en vannacht zijn we getuige geweest van het begin van de eerste echte Cyberoorlog waarin honderden hackers uit het Anonymous collectief een gezamenlijke aanval op Israelische doelen zijn gestart onder de campagnenaam #OpIsrael. Volgens ABC News zijn er in de loop van de avond en de nacht meer dan 44 miljoen aanvallen gelanceerd op diverse doelen.

CNN meldt dat de schade in geen verhouding staat tot de schade op de grond. Daar hebben ze nog wel gelijk in, want er staat natuurlijk geen prijskaartje op een mensenleven. Aan de andere kant vind ik het wel een onderschatting van wat er gebeurd. Gezien de 44 miljoen aanvallen valt de uiteindelijke schade mee; Er zijn een aantal databases gehackt en gebruikersnamen en wachtwoorden gelekt. Volgens The Next Web zijn er een kleine 700 websites zijn gedurende een korte periode offline geweest als gevolg van de vele DDoS aanvallen waaronder enkele overheidssites en de Israelische Mastercard website. Zolang het bij websites blijft en niet bijvoorbeeld het betalingsverkeer lamgelegd wordt blijft de economische schade beperkt.

Dat die schade mee valt is voor een deel ook te danken aan de preventieve maatregelen die Israel genomen heeft. De Israëli’s zijn constant beducht voor aanvallen en ook cyberaanvallen horen in dit scenario thuis. Een ander land met minder voorbereiding zou volledig lamgelegd kunnen zijn als de hackers ook in de infrastructurele systemen hadden kunnen inbreken zoals de water en energie voorziening.

Hoewel de daadwerkelijke schade, ook in economische zin, mee valt is het belang van deze cyberaanval niet te onderschatten. Diverse instanties waarschuwen al een tijd dat het niet de vraag is of maar wanneer de eerste cyberoorlog zal uitbreken. Ook op dit blog heb ik dat meerdere keren aangestipt. Nu het dan zover is kunnen we een aantal voorzichtige conclusies trekken.

  1. In de eerste plaats valt de schade mee door de goede voorbereidingen van Israel. Een ander doelwit met minder goede beveiligingsmaatregelen had veel harder getroffen kunnen worden.
  2. In de tweede plaats valt de schade mee doordat ze uitgevoerd zijn door een collectief hacktivisten. Hoewel er veel goede hackers zijn binnen het Anonymous collectief is het een te ongecoördineerde actie geweest om echte infrastructurele schade aan te richten. Een militair geleidde aanval zou andere doelen geselecteerd hebben.
  3. In de derde plaats is de massaliteit van de aanvallen verontrustend. Ook met beperkte middelen en huis tuin en keuken hacktivisten is het mogelijk om miljoenen DDoS aanvallen te initiëren. Dat geeft te denken over de mogelijkheden die een militaire operatie in een aanval van land op land zou hebben.
  4. In de vierde plaats vind ik het ook verontrustend dat Anonymous zich nu met politiek en lokale conflicten inlaten. Bij veel mensen kan Anonymous op sympathie rekenen omdat ze digitale misstanden aan de kaak stellen. De aanvallen van gisteren zijn echter wel te kwalificeren als oorlogshandelingen en daarmee is er een grens overschreden. Zal Anonymous verder radicaliseren en professionaliseren?

Er staan veel vragen open voor de toekomst na deze eerste gerichte cyberaanval op een land. Hoeveel schade zou er daadwerkelijk aangericht kunnen worden als het een militaire operatie zou zijn en de aanval een laag dieper doordringt in de infrastructurele systemen? In dat gevolg zou de mogelijke schade enorm kunnen zijn. Een cyberoorlog is in potentie gevaarlijker voor de economie dan de huidige financiële crisis.

Het gebrek aan aandacht in de media voor deze ontwikkelingen is ook een teken aan de wand: Cyber Security is niet in beeld omdat men geen idee heeft van de mogelijke schade. Totdat het straks te laat is…

Cyberoorlog – Gaaaap!

Posted on by

In mijn vorige artikel over het einde van de email refereerde ik aan het trendrapport van McAfee. Een bepaalde zinsnede uit het rapport viel me op:

Will this be the Year of Cyberwar, or merely a showcase of offensive cyberweapons and their potential? While we certainly hope it’s only the latter, the situation’s growth during recent years makes an eventual cyberwar nearly inevitable

Een snelle tweet leverde wel wat verschillende reacties op, variërend van “Gaaaaaaaaap” tot “Ik hoop dat ze dan genoeg professionals hebben om het op te lossen” Ik schrok zelf nogal van de eerste reactie want de impact kan immens zijn.

De impact van een cyberoorlog
Vooropgesteld dat alles te hacken is de kans groot dat een cyberoorlog verwoestend is. In een samenleving waarin steeds meer systemen aan elkaar gekoppeld worden én aan het internet kan de impact van een georganiseerde cyberaanval catastrofaal zijn, wereldomvattend.

In de afgelopen jaren hebben we genoeg voorbeelden gezien om – als we impact op ons laten inwerken – de dag van de cyberoorlog met vrees en beven tegemoet te zien. In de afgelopen jaren waren het gerichte, individuele aanvallen die aangetoond hebben dat de veiligheid niet alleen bij onwetende particuliere pc eigenaren ligt maar dat inderdaad alles te hacken is. Deze week berichtte NU nog over een nieuwe hack waarmee via printers op netwerken ingebroken kon worden. Maar ook gevangenisdeuren , banken , beurzen , logistieke systemen, waterkrachtcentrales, kerncentrales, wapenfabrikanten , watervoorziening en verwarmingssystemen zijn niet veilig, om maar een paar voorbeelden te noemen.

Bijna alle netwerken zijn op één of andere wijze gekoppeld aan het internet; omdat wij graag online verzekeringen willen afsluiten of onze bankzaken willen regelen, of omdat de werknemers ook graag thuis willen werken. Maar al te vaak zijn de bedrijfswerken nog één grote verzamelbak. Kun je bij één ding, dan kun je vaak bij alles. Netwerkzonering kan een heleboel schade voorkomen, maar zeker niet alles.

De genoemde aanvallen tonen aan dat het kan. Wanneer de aanvallen gecoördineerd worden kan de infrastructuur van een land lamgelegd worden. Een grote gecoördineerde aanval op bedrijven waarbij massaal de bedrijfsgeheimen wordt gelekt kan rampzalige gevolgen hebben voor de economie, want in feite is onze economie op geheimen gebaseerd: Ik kan iets, of ik weet is wat jij niet weet en daarom huur je mij in. Met die kennis maken we de producten die we verkopen.

De kans op een cyberoorlog
Als ik zo het rapport van McAfee lees dan is een cyberoorlog bijna onvermijdelijk. Ik onderschrijf die mening. De vraag is niet meer of, maar wanneer en door wie. In het rapport schrijft MacAfee:

“According to reports, the use of cyberweapons in the revolution in Libya was considered but didn’t happen because no one wanted to be the first to open Pandora’s box”

Als we naar de ‘wie’ kijken dan beseffen landen vaak wel dat de wereld tegenwoordig zo verbonden is met elkaar dat de kans op oorlogen wel afneemt. Kijk maar naar de Eurocrisis: We kunnen een land als Griekenland niet zomaar afschrijven want de gevolgen werken wereldwijd door. De grootste dreiging voor een cyberoorlog komt uit kleinere groeperingen.

We hebben het dan niet over de Nigerianen die met een door ons zelf gesponsorde “Iedereen een (100 dollar) PC” ons oplichten, ons de bankrekening nummers ontfutselen en de rekeningen leeghalen maar gerichte guerrilla aanvallen.

McAfee beschrijft ondermeer een scenario waarin Hacktivism (het hacken door activistische groeperingen als Anonymous) meer georganiseerd wordt. Veel mensen hebben toch wel sympathie voor Wikileaks en voor Anonymous maar hun methoden zijn verwoestend en anarchistisch. Het meest donkere scenario is het einde van het internet en een wereldwijde economische crisis die erger is dan de huidige schuldencrisis.

De oplossing
Op een eerder artikel kwam de reactie dat het makkelijker is om aan te geven wat er mis gaat dan om antwoorden te geven. Als ik de antwoorden al zou hebben, dan zat ik hier niet meer en was ik permanent op vakantie.

De bron van het probleem is de verouderde infrastructuur. In eerdere blogartikelen heb ik al geschreven dat deze in de jaren 80 ontworpen is door en voor academici en niet berekend is op de huidige wereld. Hier ligt dan mijns inziens ook de sleutel voor de oplossing van het probleem: Redesign the web. Maar dat is omvangrijk. Het gaat dan om een end to end oplossing. Niet alleen software, maar ook hardware en communicatieprotocollen moeten meer tracking en tracing opties krijgen.

Wordt er aan gewerkt? Nou nee. Er zijn initiatieven, maar vooralsnog wordt er gewoon grof geld verdiend aan het misbruik van de huidige infrastructuur. Een internet waarin persoonsgegevens veilig zijn is dodelijk voor de beurswaarde van bijvoorbeeld sociale netwerksites als Facebook.

Omdat het kan! De Generatie Beta en 10 jaar Web 2.0

Posted on by

Ik kan me nog goed herinneren dat we in de jaren negentig stevig inzetten op Bèta vakken. Met de toenemende automatisering hadden we veel technisch opgeleide mensen nodig. Maar tegenwoordig kiezen leerlingen in het voortgezet onderwijs massaal voor alfavakken. Als één van de oorzaken wordt het vroege keuzemoment genoemd door universitair docent Hanke Korpershoek. Slechts 3% van de meisjes kiest voor een Natuur en Techniek profiel, aldus Korpershoek. Béta vakken zijn uit. Er komt juist een hele Alfageneratie aan.

Zou deze keuze voor alfavakken ook deels bepaald kunnen worden de ontwikkelingen op internet? Het wereldwijde web is in de afgelopen tien jaar sociaal geworden. Websites als Hyves, Facebook en LinkedIn worden sociale netwerk sites genoemd en hebben miljoenen leden. Dit type websites noemen we sinds 2001 Web 2.0. Ook op het internet vinden we dat het weer wat socialer worden, de knuffelbaarheid mag weer terug in de maatschappij en op het net. Om te kunnen overleven in deze samenleving en op het internet moeten wij én onze kinderen juist meer aandacht geven aan onze sociale vaardigheden.

In de samenleving lijkt er minder ruimte voor béta te zijn, maar op het internet is het gemeengoed geworden. Een groot deel van alle nieuwe web 2.0 toepassingen zit nog in bèta. Dat wil zeggen: De toepassingen zijn nog niet klaar. Er kunnen bugs in zitten, we zijn nog aan het expirimenteren met nieuwe functionaliteit enzovoorts.  Het kan ook betekenen: Het is nog niet helemaal veilig, maar dat nemen we op de koop toe.

In onze drang naar nieuwe mogelijkheden proberen we steeds sneller iets nieuws uit. Overal en nergens laat je weer wat van je gegevens achter. We migreren van de ene site naar de andere site op zoek naar nieuwe functionaliteit en overal schrijven we ons in en vullen ons profiel met prive informatie.

Nu lijkt dit allemaal nog vrij onschuldig, maar hoe langer hoe meer systemen worden aan elkaar gekoppeld. Google Streetview werkt aan het ‘inlezen’ van huisnummers, gezichtsherkennings-software wordt steeds beter en steeds toegankelijker en het wordt ook steeds makkelijker om financiële gegevens van mensen op te vragen. Energiemaatschappijen en waterbedrijven koppelen hun netwerken aan het internet en ga zo maar door.

Een blik in de portomonnee

Neem bijvoorbeeld de website www.kadasterdata.nl Niets moeilijks aan. Je vult de postcode en het huisnummer in en je ziet de hoogte van de hypotheek die op dat huis ligt. Voor de koper is dat best handig. Hoe meer overwaarde er in zit, hoe scherper je waarschijnlijk kunt onderhandelen. Je weet dan tot hoe ver de verkoper kan zakken.

Maar wacht even.

Wilt u wel dat ik weet hoeveel hypotheek u heeft? Als ik kan constateren dat uw hypotheek te hoog is voor het salaris dat u verdiend? Ik kan tenslotte op LinkedIn zien welke functie u uitoefent en ik kan daar een salaris indicatie aan koppelen. U moet dus wel ergens zwart iets bijverdienen om dit te kunnen betalen. Wordt u daarmee niet chantabel?

De wetten van Beckstrom

Er worden steeds meer informatiebronnen aan elkaar gekoppeld. Of het nu gaat om het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD), de Basisregistraties, of alle sites waarop u direct met uw Facebook account kunt inloggen. En hoe meer systemen we aan elkaar koppelen, hoe eenvoudiger het wordt om uw hele hebben en houden in kaart te brengen en er met uw identiteit vandoor te gaan.

De wetten van voormalig National Cyber Security Agency directeur Beckstrom zijn hierop van toepassing:

  1. Netwerken worden meer en meer gekoppeld
  2. Alles is te hacken
  3. Al het volgende volgt uit het voorgaande

Laat u wet 1 en 2 nog even op u inwerken en vult u dan zelf wet 3 in.

Welke impact heeft dit op u?

Simpel toch?

Alles is te hacken. En het wordt ook steeds gemakkelijker. Door steeds meer informatiebronnen te koppelen heeft de hacker steeds meer informatie die hij kan gebruiken. Er is dan ook een enorme toename te zien in het aantal identiteitsdiefstallen.

Ondertussen willen wij als consument steeds makkelijker onze zaakjes regelen. We willen onze auto kunnen bedienen met de iPhone, onze bankzaken mobiel regelen en zoveel mogelijk zaken met de gemeente en de overheid digitaal afhandelen. Omdat het kan.

In 2002 publiceerde Howard F Lipson een studie naar cybercriminaliteit.

attack-sophistication-v-intruder-technical-knowledge

(Bron Howard F. Lipson,  Tracking and Tracing Cyber-Attacks: Technical Challenges and Global Policy Issues. 2002)

Op dit plaatje laat hij zien dat de cyberaanvallen steeds gecompliceerder worden en de benodigde kennis daarvoor steeds minder is. In het begin van het internet tijdperk werden de PC’s beheerd door rare wezens diep in de kelders van het kantoor: De systeembeheerders, of de Morlocks zoals Neil Stephenson ze noemt naar analogie van de “Time Machine” van Wells in zijn essay “In the Beginning was the Commandline” . Dit waren nog eens echte nerds die in hun slaap machinetaal spraken. Zij zorgden dat u overal bij kon waar u bij mocht komen en geen andere dingen kon doen. Zij bepaalden wat binnen kwam en wat niet. Ook de hackers uit die dagen waren hoog opgeleide heren die heel wat in hun mars hadden. Nu zijn er wereldwijd miljarden onopgeleide systeembeheerders, namelijk wij consumenten, die als beheerders van ons thuisnetwerk zonder enige kennis van zaken de deur wagenwijd openzetten voor de hackers, die tegenwoordig ook niet meer zo slim zijn maar programmaatjes hebben die alles voor hen regelt.

En dit alles was nog voordat web 2.0 goed en wel losbrandde!

Hoewel het concept van dit type beheer natuurlijk vreselijk achterhaald is, is de trend zorgelijk: Het gebruiksgemak van computers is zo verbeterd dat wij inderdaad niet meer alles hoeven te weten om ons eigen systeem te runnen en er mee te doen wat we maar willen. Omdat het kan.

Web 2.0

Sinds 2001 leven we in de wereld van Web 2.0 en zijn sociale netwerksites als paddestoelen uit de grond gerezen. Wij delen met z’n allen miljoenen foto’s per dag en al onze wedervaringen op Facebook –en in afnemende mate Hyves. Al deze data is eenvoudig bij elkaar te sprokkelen door de juiste tools te gebruiken. Met alles wat we zelf delen is er meer informatie bij elkaar te sprokkelen op Sociale Netwerk sites dan wat er van feitelijk van ons in bijvoorbeeld de Gemeentelijke Basis Administratie staat en de kwaadwillende hacker kan op basis van deze –door u zelf gepubliceerde –gegevens  vrij makkelijk uw wachtwoorden achterhalen en uw email misbruiken. Het is schrikbarend hoeveel mensen nog een of andere vorm van hun geboortedatum of huwelijksdatum als wachtwoord gebruiken, of die van de kinderen.

Internet Security.

En het gaat mis. Sterker nog, het gaat steeds vaker mis omdat het internet zelf geen enkel afweer mechanisme heeft tegen kwaadaardig gebruik. In de jaren 80 is het internet opgezet als samenwerkingsplatform tussen academici, een kleine community van mensen die elkaar kenden en vertrouwden. Er was geen noodzaak om in de architectuur met kwaadwillende gebruikers rekening te houden, zo blijkt ook uit de studie van Lipson.

Internet Security is dan een illusie. Het bestaat gewoon niet. Alle maatregelen die we nemen om onze websites te beveiligen zijn tot op zekere hoogte cosmetisch op basis van Beckstrom’s Wet nummer 2: Alles is te hacken. En ook bijna alles wordt gehackt, ook omdat het gewoon kan.

Rat Race

In 2011 zijn we de illusie van veiligheid door Certificaten kwijtgeraakt na de val van DigiNotar. Nu komt de val van SSL encryptie. Ook SSL is tegenwoordig vrij eenvoudig te kraken. De oplossing is vrij eenvoudig: Van 64 bits encryptie stappen we over naar 128 bits encryptie. Bedrijven geven miljoenen Euro’s uit aan grotere processorcapaciteit om dit te kunnen ondersteunen, maar over een paar maanden zit die rekenkracht in een laptop van 1.200 Euro en loopt de eerste de beste huis-, tuin- en keukenhacker er mee de winkel uit en kunnen we opnieuw beginnen. Veranderingen in Security gaan ziet over ‘zwaarder’,’beter’, ‘sneller’ maar vooral over ‘anders’, zoniet, dan maken we ons zelf alleen maar gek en doen we aan kapitaalsvernietiging.

Web 2.0 in Beta.

In het afgelopen decennium hebben we op het web 2.0 honderden sites gezien die uit béta tevoorschijn zijn gekomen. Facebook, Twitter, LinkedIn, ze zijn allemaal mainstream ‘commodities’ geworden. Na tien jaar is web 2.0 een groot succes te noemen.

De grap dat Web 2.0 helemaal niet bestaat is al minstens even oud. Er is geen nieuwe versie van het internet gekomen, het oude is niet offline gehaald. En toch is het geen grap. De infrastructuur is nog steeds dezelfde als die in 1980, zonder de broodnodigde security maatregelen omdat het ontworpen is voor een veilige, academische wereld waarin men elkaar vertrouwd.

Michael Sutton van beveiligingsbedrijf ZScaler Research voorspeld dat hackers zich in 2012 meer op hardware dan op software zullen richten waarbij hij opmerkt dat Hardware bedrijven zeker 10 jaar achter lopen op security gebied ten opzichte van de software industrie.

Open Data

Vanuit de Europese Commissie, De Nederlandse Overheid en de lokale overheden wordt er vol ingezet op Open Data: Gemeenten en overheden moeten hun informatie beschikbaar stellen voor andere partijen. Op deze wijze kan miljarden bespaard worden. Volgens het EPSI Platform zelfs 27 Miljard. Maar om welke informatie gaat het dan? De plek van de lantaarnpalen in uw gemeente, de WOZ waarde van uw woning (zoals in het eerder genoemde voorbeeld van Kadasterdata), demografische gegevens, kwaliteitsmetingen enzovoorts. Dit alles gelukkig wel onder bepaalde voorwaarden. Welke informatie wel en niet? Blijkbaar de informatie uit het basisregister kadaster wel. Gaat de informatie uit het Handelsregister ook openbaar worden?

Voor de kerst werd duidelijk dat de Amerikaanse kamer van koophandel gekraakt is waardoor de (vermoedelijk Chinese) aanvallers toegang hadden tot gegevens van miljoenen klanten.  Hoe erg is dit? Wat kan een kwaadwillende hacker met deze data? Heel veel. Als de hackers weten wie bij de grote bedrijven tekenbevoegd is, en tot welk bedrag en ze kunnen de identiteit van deze mensen stelen, dan kunnen zij uit hun naam contracten afsluiten en het geld wegsluizen.

Een nieuw internet.

De beveiligingsrisico’s komen we op alle niveaus tegen. Op software gebied worden de nodige maatregelen genomen. In het totaal zal dit onvoldoende zijn. Als we op deze manier doorgaan gaat de kant het schip keren en zal het internet ophouden te bestaan omdat de risico’s voor onze maatschappij, zowel op privacy als economisch gebied te groot worden.

Met name door software leveranciers wordt er veel geïnvesteerd in het beveiligen van systemen. Bij de inrichting van de bedrijfsnetwerken wordt er ook steeds beter nagedacht over de beveiliging. Ook overheden nemen daarin hun verantwoordelijkheid aan de hand van richtlijnen als NORA en GEMMA. Op 19 december publiceerde IBM een top 5 van de trends die ze voor de komende jaren zien. Eén daarvan is dat we in 2017 geen wachtwoorden meer nodig zullen hebben maar alles op basis van biometrische authenticatie zal geregeld worden. Hiermee wordt een groot beveiligingsrisico weggenomen: Onze eigen luiheid om goede wachtwoorden te kiezen.

We zien de aandacht voor beveiliging groeien op alle niveaus: Hardwarematig, softwarematig maar ook op gebruikersniveau. Ik ben bang dat dit echter niet voldoende is. Het blijven variaties op een thema. Het wordt zwaarder, robuuster, maar niet anders. De verdere koppeling van systemen gaat door en de manier waarop informatie uitgewisseld wordt, de communicatie protocollen, blijft hetzelfde.

Door biometrische toegangscontrole mogen we dan misschien tegen onze eigen luiheid in bescherming genomen worden, maar hoe meer DNA banken gekoppeld worden op de huidige infrastructuur met de huidige communicatieprotocollen hoe eenvoudiger het voor de hacker wordt om ook over deze informatie te beschikken.

Doorgaan op dezelfde weg, meer maatregelen en zwaardere encryptie is niet het antwoord op het beveiligingsvraagstuk maar uitstel van executie. Het moet vooral anders. Pas dan hebben we echt web 2.0.

En nu verder

Moeten we nu ons massaal terugtrekken van internet? Moeten we Open Data wel willen? Moeten Security Officers overal op de rem trappen? Nee, dat kunnen we niet maken. We gaan verder, niet omdat het kan, maar omdat we er over nagedacht hebben. Bewust keuzes maken in wat we wel en niet kunnen delen.

De wet flexibel werken 2013

Posted on by

Jaja, over twee jaar zitten we allemaal in de flex.

Werknemers krijgen vanaf 2013 het recht op flexibele arbeidstijden als het aan regeringspartij CDA en oppositiepartij GroenLinks ligt.

Om werken, zorgtaken en scholing beter te combineren, moet personeel ook meer te zeggen krijgen over de werkplek. Zo moet bijvoorbeeld thuiswerken meer mogelijk worden.

Tweede Kamerlid Ineke van Gent van GroenLinks en haar CDA-collega Eddy van Hijum dienen vrijdag een initiatiefwet hierover in. De twee hadden eind vorig jaar al aangekondigd met hun ‘Wet flexibel werken’ te komen.

Bron: Nu.nl

Maar vergeten we niet wat?

Het Nieuwe Werken (HNW) is de laatste jaren sterk in opkomst. Iedereen wil wel eens de file overslaan en thuiswerken. Iedereen heeft nu toch zo’n té kek tablet speeltje waarmee je op elke plek kunt werken. Als werkgever lijk je er al niet meer bij te horen als je dit niet kunt faciliteren. Er zitten echter wel een paar haken en ogen aan..

De Nieuwe Flexwerkgever.

De werkgever lijkt op het eerste gezicht veel baat bij Het Nieuwe Werken te hebben. Er is een betere spreiding van mensen op de werkvloer. Er kan dus bezuinigd worden op huisvestingskosten. Daarnaast maken de medewerkers minder kilometers, dus CO2 neutraal komt in beeld. Lekker maatschappelijk verantwoord. Met de geweldige flixigheid van de medewerkers kunnen de openingstijden ook flink omhooggeschroefd worden. Bovendien zorgen de medewerkers voor hun eigen werkstation en is de business case dus op alle fronten snel gemaakt.

De Nieuwe Flexwerker.

De relax flex werknemer is eindelijk verlost van de loodzware, ouderwetse laptops of trage desktops. Hij beschikt nu over de laatste technologie. Alles werkt lekker snel en dus heeft de flexwerker hier zijn eerste winst te pakken: Een werkstation waar hij zich prettig bij voelt en hem productiever maakt. Het tweede grote voordeel dat voor het oprapen ligt is dat hij de file kan vermijden en dus meer tijd over houdt om met zijn gezin door te brengen. Eindelijk weer eens de kinderen naar bed brengen of tijd om een avondje uit te gaan met vrienden.

De nieuwe flex manager

Voor de ‘man in the middle’, de manager vraagt deze ontwikkeling een enorme omschakeling. Waar de medewerker altijd op kantoor was en je kon kijken of hij wel iets deed gaat hij nu buiten het zichtsveld aan het werk. Van de manager vraagt dit om een omschakeling van controle naar vertrouwen. Op grond van de Business Case kunnen we hem overtuigen dat deze aanpak beter is, maar het vraagt ook weldegelijk om totaal andere management skills. De vraag is of uw managers die skills in huis hebben, of wordt het chaos?

De nieuwe flexvoorwaarden

Voordat je er erg in hebt ga je als medewerker de prijs betalen. Je bent nu office manager geworden van een van de vele nevenvestigingen. Nadat je de baas de eerste besparing hebt opgeleverd door zelf een coole laptop aan te schaffen betaal jij ook nog eens de huisvestingskosten, de stroom, de stookkosten en de koffie en thee. Als we niet uitkijken ben je zelf ook arbo verantwoordelijk en is het je eigen schuld als je uitvalt met RSI of rugklachten. Het nieuwe werken vraagt om een intensief proces in vernieuwing van arbeidsvoorwaarden.

Het nieuwe security beleid

Ook voor de werkgever zit er een donkere kant aan het flex werken. ‘Now is the time to score’ voor veel bedrijven. Als we nu niet mee gaan, dan vallen we af in de race en staan we op achterstand ten opzichte van de concurrentie. Op voornoemde argumenten is de Business Case eenvoudig, maar door de lokroep van de mobile syrens zien we al snel een aantal randvoorwaarden over het hoofd.

Ik zie bij veel bedrijven een behoorlijk goed dichtgetimmerd bedrijfsnetwerk. Vaak ook met behoorlijk ingerichtte thuiswerk voorzieningen als VPN of Citrix oplossingen. Tegelijkertijd moet ik constateren dat dezelfde bedrijfsnetwerken zo lek als een mandje zijn doordat er allerlei workarounds zijn toegepast om maar iphones en ipads toegang te kunnen geven tot de belangrijke gegevens. Adviezen van architecten worden vaak genegeerd omdat de directeur nu eenmaal met zijn gadget er bij wil.

Het resultaat is een enorme toename in beveiligingsincidenten in het laatste jaar. Voordat je als bedrijf echt klaar bent voor flexibel werken moet er aan een aantal voorwaarden voldaan worden, zoals netwerk zonering en dataclassificatie. Als bedrijf moet je bepalen welke data echt belangrijk en privacy gevoelig is en het netwerk moet zo ingedeeld zijn dat belangrijke informatie niet zomaar naar buiten kan. De financiële administratie of het beheer van patenten mag niet in hetzelfde netwerk segment staan als een document server met productflyers die we even snel bij een klant downloaden en laten zien. Voor veel bedrijven betekent dit hoge kosten om achterstallig onderhoud in te halen. Juist die bedrijven waar geklaagd wordt over een achtergebleven IT voorziening zijn geneigd om nu snel een inhaalslag te maken en alles open te zetten voor mobile access.

Daarnaast zullen er de nodige maatregelen getroffen moeten worden om te voorkomen dat er meegegluurd wordt of geheime informatie de deur uit gaat. Daarbij komen intrusion detection en data loss prevention oplossingen om de hoek kijken. Toch ook weer een investering die we niet uit de weg moeten gaan.

Terminus a Quo.

In de afgelopen jaren heb ik regelmatig van de snelle mobile jongens te horen gekregen dat we niet zo moeten zeuren over security. Het houdt de innovatie alleen maar tegen. Integendeel, het is het begin van innovatie. Wanneer de zaak op orde is kan er verder gebouwd worden. Als we nu proberen met een snelle mobile oplossing een voorsprong op de concurrentie te nemen staan we straks achteraan in de rij bij het UWV. Als de noodzakelijke voorbereidingen overgeslagen wordt bestaat het risico dat uw patenten, uw bedrijfs ‘kennis’ kapitaal of de gegevens van uw klanten volgende week in de Telegraaf staan of met een glimlach in Azie gebruikt worden.

Flexibel ontslagrecht.

Er zijn een aantal zaken die hoog op de agenda van de bedrijfsvoering staan. Natuurlijk is kostenbesparing een hot item en flexibel werken is daarin een eerste oplossing. Waarschijnlijk staat Business Continuity Mangement (BCM) ook hoog op de agenda evenals mobile en ETL processen. Vaak worden ze als losse speerpunten gepresenteerd, maar er is een onderlinge samenhang waarop ik in een van de volgende artikelen op in wil gaan. De crux zit hem namelijk in de flexibele organisatie die snel kan schakelen en dus voor elke klus de beste man tegen het voordeligste tarief kan inzetten. In de flexibele IT architectuur waarbij het werk locatie onafhankelijk gedaan kan worden is dus geen vaste medewerker meer nodig maar wordty op freelance basis wereldwijd ingehuurd.

Week in ReTweet 37

Posted on by

De afgelopen weken zijn behoorlijk heftig met nieuws op het gebied van cybersecurity, privacy, digitale knulligheden en grootse plannen. Hoog tijd om maar eens een “Week in Review” categorie op te zetten met links naar het meest relevante nieuws op dit gebied. Helaas zijn “Week in Review”, “Security Weekly” of  “Keek op de Week niet bijster origineel. Voorlopig maar de werk titel “Week in ReTweet” met een overzicht van artikelen die ik getweet heb.

DigiNotar

Het nieuws van afgelopen week kwam natuurlijk van DigiNotar. Het meest volledige overzicht is te vinden op Security.nl in het DigiNotar dossier.

MiljoenenNotar

Met stip op nummer twee natuurlijk de gelekte Miljoenennota 2012. Na de Notar lijkt de overheid met de Nota notoir de ranglijst securityklunzen aan te gaan voeren.

Via NOS.nl van minuut tot minuut te volgen.

Naast de Haagse Miljoenennota is op dezelfde knullige wijze de Utrechtse begroting 2012 gelekt.

RT @rtvutrecht: Verslaggever Dennis van Ommeren over ICT-blunder #Utrecht. Stad zet #begroting te vroeg online. http://bit.ly/n2ndJO

Via Nu.NL

Verreweg het meeste nieuws komt van Nu.nl, niet omdat ze zulk geweldige speurneuzen zijn maar vanwege het simpele feit dat het Nu-Appje zo makkelijk retweet.

IBM pleit voor cyber-NAVO: http://op.nu.nl/o2oraz

Hackers zijn beveiligingsproblemen beu: http://op.nu.nl/pgBXSx

‘Veiligheid Staat was in geding bij ICT’: http://op.nu.nl/rcpeW9

‘Recht op flexibel werk vanaf 2013’ http://www.nu.nl/economie/2610897/recht-flexibel-werk-2013.html

Vertrouwelijke raadsstukken openbaar door lek: http://op.nu.nl/nn7xW9

Bits of Freedom

Smulweb heeft 1 miljoen passwords onversleuteld opgeslagen. Onversleuteld! http://bit.ly/oki3Tf

Eindhovens Dagblad

Zelf baas worden over je digitale leven – Mening – ED: http://bit.ly/om8qT4