Eerder deze week eindigde ik mijn tweede artikel over de vraag of het internet regulering nodig heeft of niet met het uitspreken van de verwachting dat er geen consensus zou komen op het #WCIT12 congres in Dubai waar de leden van de ITU vergaderden over onder meer een omstreden voorstel van onder andere Rusland, China, Saudi Arabië en Iran.
Een dag later kon ik gerust gaan slapen omdat de eerste berichten naar buiten kwamen dat dit voorstel het niet gehaald zou hebben. Journaliste Violet Blue kwam als eerste met een exclusief interview op het toonaangevende CNet met een voormalige ITU beleidsmaker onder de kop “ITU Failed“, maar ook onze eigen Neelie Kroes geeft een update op de ontwikkelingen in Dubai en stelt dat Europa het gezamenlijke standpunt heeft dat Internet Governance niet onder de ITR’s horen te vallen.
Als ik de volgende ochtend wakker wordt ziet de wereld er opeens weer heel anders uit. Als onder andere Nu.nl bericht dat het voorstel toch ‘officieus’ aangenomen is gaan de alarmbellen wereldwijd rinkelen;
“Toch is een resolutie door de voorzitter Mohammed Nasser Al Ghanim aangenomen zonder officiële stemming. Hij peilde naar eigen zeggen de sfeer in de ruimte.”
Het lijkt er op dat er in de wandelgangen heel wat heen en weer gelobbyd is en de schurkenstaten een ‘songfestivalletje’ uit de hoge hoed getoverd hebben waarin ze massaal elkaars voorstellen steunden. In enkele reacties hoorde ik al de suggestie dat er vooraf aan deze stemming heel wat zakken geld heen en weer geschoven zouden zijn, maar daar is geen hard bewijs voor te vinden.
Al snel komt de westerse wereld in verzet tegen het voorstel en The Hill meldde woensdag dat de US het verdrag niet zullen ratificeren. ZDNet bericht vandaag dat ook Australie afstand neemt van het verdrag en op Nu.nl lezen we dat ook de Europese Unie geen staatscontrole op internet wil. De vraag is nu of dit genoeg is om voorlopig het voorstel tegen te houden. De ITU zelf geeft een overzicht van de landen die het verdrag al ondertekend hebben en op ipv.sx is dit nog even handig gevisualiseerd: Rood is tegen, zwart heeft al voor gestemd.
In mijn vorige artikel schreef ik dat het niet van regulering gaat komen zolang er geen consensus is. Bovenstaande kaart geeft aan dat de wereld behoorlijk verdeeld is over het onderwerp. Ook D66 Europarlementariër Marietje Schaake constateert dat er een flinke tweedeling in de wereld is ontstaan.
“Er zijn nu duidelijk twee visies over de toekomst van het internet die haaks op elkaar staan: openheid versus meer overheidscontrole. Samenwerking binnen de EU, maar ook met onze internationale partners, is essentieel om het open en vrije internet te behouden.” (Nu)
Helaas is het nog niet zo heel duidelijk, aangezien de Verenigde Staten en Australië wel mordicus tegen dit voorstel zijn, maar op hele andere gronden zelf groot voorstanders van regulering en staatscontrole zijn.
Vandaag is het officieel de laatste dag van het congres en ik heb nog geen definitieve slotverklaring gezien. Vooralsnog ga ik er van uit dat ik gelijk krijg en het voorstel er vanwege de meningsverschillen niet doorheen komt. Maar stel dat…
Wat gaat er gebeuren als het voorstel het wel haalt? Wat is er nou zo erg aan? Ik zal er nu kort over zijn en als we de definitieve slotverklaring gelezen hebben zal ik er in een volgend artikel verder op in gaan.
De strijd om het internet zal nog wel even voortduren. Hoewel informatie vrijelijk verspreid wil worden, ongeacht geografische of anderssoortige grenzen, zullen de verschillende landen om economische en staatsveiligheidsredenen deze strijd niet snel op geven. Als er dan al regulerende maatregelen aangenomen worden die staatscontrole mogelijk maken zal dat niet zonder gevolgen zijn. De meeste mensen hebben er nu geen flauw benul van wat er in Dubai bekokstoofd wordt. Als er wel een regulerende maatregel doorgevoerd wordt zullen er mensen wakker worden en gaan protesteren. Het zal zijn weerslag krijgen in verkiezingen, kamervragen en wat dies meer zij met het resultaat dat er weer allerlei dempende maatregelen genomen worden en een deel van de getroffen maatregelen ongedaan gemaakt zullen worden. Dit zal een strijd blijven tot de mastodonten van het analoge tijdperk plaats maken voor de Digital Natives.
