Voorstel WOZ Openbaar is schending Privacy

In de Metro van 1 maart las ik een artikel waarin de D66 Kamerleden Wassila Hachchi en Kees Verhoeven voorstellen om de WOZ gegevens openbaar te maken.  “Het is voor gemeenten belangrijk transparant te zijn, terwijl het voor woningeigenaren handig is zelf te checken hoe die waarde tot stand is gekomen. Je kunt bijvoorbeeld kijken hoe het bij de buren zit. Nu kom je daar alleen achter door er eens beleefd op een verjaardagsfeestje naar te vragen.” Dit lijkt sympathiek en handig, maar ik vraag me af in hoeverre deze politici de impact van hun voorstel overzien.

Foto WFA/Metro

De WOZ informatie wordt al jaren gebruikt door de belastingdienst, makelaars en banken. Voor potentiële kopers is het natuurlijk handig om zelf even na te kunnen kijken hoeveel hun droomhuis waard is. De site Kadasterdata springt daar al handig op in en biedt deze informatie tegen betaling. Hoewel dit ook al op een glijdende schaal zit, wordt het pas echt gevaarlijk als de WOZ gegevens in de categorie ‘Open Data’ gaan vallen zoals de kamerleden voorstellen. In een eerder artikel schreef ik;

Vanuit de Europese Commissie, De Nederlandse Overheid en de lokale overheden wordt er vol ingezet op Open Data: Gemeenten en overheden moeten hun informatie beschikbaar stellen voor andere partijen. Op deze wijze kan miljarden bespaard worden. Volgens het EPSI Platform zelfs 27 Miljard. Maar om welke informatie gaat het dan? De plek van de lantaarnpalen in uw gemeente, de WOZ waarde van uw woning (zoals in het eerder genoemde voorbeeld van Kadasterdata), demografische gegevens, kwaliteitsmetingen enzovoorts. Dit alles gelukkig wel onder bepaalde voorwaarden. Welke informatie wel en niet? Blijkbaar de informatie uit het basisregister kadaster wel. Gaat de informatie uit het Handelsregister ook openbaar worden?

Financiële gegevens ervaren we vaak toch wel een beetje als privé. Ik heb ook wel eens een collega gevraagd wat hij precies verdiende. Je wordt toch een beetje vreemd aangekeken. Dat vraag je toch niet! Behalve dat het ‘not done’ is om naar de financiële situatie van je buren of collega’s te vragen vraag ik me sterk af of informatie als de WOZ waarde ook niet in de categorie privacy gevoelige gegevens hoort te vallen en het CBP hier toezicht op moet uitoefenen.

Want hoewel sec gezien de WOZ waarde gaat over de waarde van objecten ontstaat er met het openstellen van de WOZ gegevens een nieuwe bron met gegevens die aan personen gekoppeld kunnen worden. En daar wordt het eng! Nu is het zo dat Makelaars en banken deze gegevens kunnen opvragen t.b.v. het verstrekken van een hypotheek. Ook particulieren kunnen dit doen, maar nog wel met een drempel: Betalen voor de gegevens. Bij het volledig openstellen van de data vervalt deze drempel. Een slimme crimineel doet wat aan datamodulatie en legt het bestand naast de telefoongids en weet precies welke persoon eigenaar van het huis is en de waarde daarvan. Met een beetje Funda rekenen we de maandlasten uit. Een beetje verder frunniken weten we via LinkedIn wat voor baan die persoon heeft en via Salarisindicatie hoeveel die ongeveer verdiend. Reken maar uit wat er nog aan besteedbaar maandinkomen is. Is iemand chantabel? Of moet hij wel veel overhouden en is er wat te halen voor het dievengilde?

WOZ Open Data is een eerste bron. Hoeveel zullen er volgen? De crimineel van morgen begint zijn dag achter de PC. Informatiebronnen combineren en modelleren. Hij doet aan profiling. Op basis van de beschikbare datamodellen creëert hij het meest lucratieve slachtoffer profiel en voor het donker wordt heeft hij de route uitgestippeld die hem het meest oplevert!

Aan de andere kant: Wat doet de overheid met deze informatie? Natuurlijk beschikt de gemeente en de belastingdienst al over deze informatie. Ze wordt immers daar bepaald om de gemeente heffingen te waarderen. Maart wanneer bijvoorbeeld de politie aan dezelfde datamodulatie gaat doen als de crimineel zit je met een tikkeltje zware hypotheek misschien direct in het verdachtenbankje als het om fraudezaken gaat.

Om deze redenen valt de waarde van mijn woning voor mij ook in de categorie privacy gevoelige informatie, en dat deze data niet publiek toegankelijk mag worden. Wel kan deze onder bepaalde voorwaarden raadpleegbaar zijn door gespecificeerde afnemers, net als bij bijvoorbeeld de basisregistratie Persoonsgegevens. Daar zijn landelijk zo’n 900 afnemers van de gegevens die aan strikte voorwaarden moeten voldoen om over deze gegevens te kunnen beschikken. Dit alles staat onder toezicht van het CBP. Wat mij betreft dus ook de WOZ gegevens onder dat toezicht.

Elke politieke partij een CTO

“Het wordt allemaal wel heel complex.” Ik hoor dit steeds vaker om mij heen. Voor veel mensen is de technologische ontwikkeling niet meer bij te houden. Hoe groter het bedrijf, hoe complexer de IT infrastructuur wordt. Er is bijna geen beroep meer te bedenken waar de informatie technologie niet zijn intrede gemaakt heeft. Alles digitaliseert.

En kijk dan eens naar de overheid die in feite honderden producten aan miljoenen klanten verkoopt. Zelfs een lokale overheid als, bijvoorbeeld, de gemeente Ede heeft al bijna 100.000 klanten. Het maakt eigenlijk niet uit of je bij een gemeente digitaal een verhuizing door geeft of bij Bol een boek besteld. Het is een digitale transactie waarbij bijvoorbeeld persoonsgegevens over de lijn gaan. De systemen worden zo complex en we stellen ook nog eens zoveel eisen aan beveiliging en privacy dat de benodigde infrastructuur al snel behoorlijk ingewikkeld wordt. En al helemaal als we complexe nieuwe dingen gaan doen als het EPD of OV Chipkaart en bijvoorbeeld de invoering van de Basisregistraties. We zien zelfs mogelijkheden om nog verder te gaan. Binnen de overheid wordt enthousiast gekeken naar Open Data principes waarin data gedeeld kan worden en door andere (ook commerciële-) partijen gekoppeld en gecombineerd kan worden tot een nieuw product. De vraag is of we met ons allen de impact van Open Data op onze privacy en de ‘beveiligbaarheid’ van onze gegevens kunnen overzien.

Open Data Collage by Reekx

Adjiedj BakasVorige week werd het nieuwste boek van Trendwatcher Adjiedj Bakas over het Einde van de Privacy gepresenteerd. Bij de presentatie stelde de heer Tjin-a-Tsoi, directeur van het NFI dat nu al 50% van alle criminaliteit een Cyber component heeft. In plaats van meer blauw op straat moet er meer blauw op het internet schrijft Bakas in zijn boek. Over de rol van de overheid schrijft Bakas ondermeer;

“Internetveiligheid en privacyschendingen zullen de komende jaren belangrijke kwesties worden voor de overheid. Zij bevindt zich daarbij in een spagaat, want enerzijds verwachten burgers van de overheid dat die hun veiligheid garandeert, ook op het internet, en anderzijds is diezelfde overheid het zwarte schaap wat privacyschendingen betreft. Dat laatste is ook geen wonder, want de overheid beschikt over veel gevoelige informatie van burgers, en de regels omtrent de toegang tot die informatie zullen de komende jaren duidelijk vastgesteld moeten worden.”

De uitspraak in van de Hoge Raad in de Runescape zaak eerder deze week geeft ook te denken. Door gebrekkige wetgeving op het gebied van digitaal eigendom duurt het meer dan 3 jaar voordat er een definitieve uitspraak is in –eigenlijk maar een- klein vergrijp. En dit is maar een eerste voorbeeld van een serie wetten die nog achter lopen op ons digitale tijdperk. Voormalig tweede kamerlid Ed Anker geeft aan dat hij bij de debatten over de beveiligingschips wel eens opgemerkt heeft dat de overheid altijd een paar jaar lijkt achter te lopen. Een rondgang langs verschillende politieke partijen leert dat de meeste partijen echter vinden dat ze er ‘bovenop zitten’ maar dat ze vaak wel twijfels hebben over de deskundigheid op lokaal niveau.

De wet en regelgeving, en zeker het strafrecht is nog niet 2.0 ready. Discussies over de digitale vrijheid als SOPA, PIPA en ACTA (anti piraterij wetgeving) worden nu gekaapt door anarchisten als Anonymous bij gebrek aan visie en kennis in de politiek.

Op allerlei vlak speelt de ICT een grote rol die alleen nog maar groter wordt en in de komende jaren zal ook de politiek belangrijke keuzes moeten maken. En wetten. En het wordt steeds complexer. Mogen wij van de landelijke, provinciale en lokale politici verwachten dat zij de impact van de keuzes kunnen overzien als zelfs de beste IT architecten er al niet uitkomen?

Jawel. Dat mogen wij. In de politiek worden keuzes gemaakt die ons hele leven, onze samenleving beïnvloedden. Juist met het oog op deze aspecten is wordt het steeds belangrijker dat juist de politici de technologie gaan snappen, dat partijen over de IT impact van de voorstellen in hun partijprogramma gaan nadenken. Het is de hoogste tijd dat de politieke partijen een CTO, een Chief Technology Officer gaan aanstellen die dit in het snotje gaat houden.

Databases lokale overheden en de miljoenennota gemeente Utrecht

Het is prijsschieten op de kermis. Na het lekken van de miljoenennota 2012 gisteren was het vandaag weer raak in de IT huishouding van vele lokale overheden.

Gemeenteoplossingen

“Een dienstverlener die vaak zeer vertrouwelijke raadsstukken voor gemeenteraadsleden beheert, blijkt via een kinderlijk eenvoudig lek volledig te kraken. Inmiddels zou het lek gedicht zijn.

Dat blijkt uit onderzoek van Wouter van Dongen, een webexpert van DongIT. Hij was in staat om via een kinderlijk eenvoudige SQL-injection niet alleen in te loggen, maar ook volledige databasestructuur te zien. Omdat de databases ook de wachtwoorden bewaren, is het regelen van toegang tot systemen eenvoudig.”

Bron: Webwereld

Via GemeenteOplossingen.nl waren meer dan 342 databases van verschillende gemeenten besnuffelbaar. Maar dat was nog niet alles. Na Den Haag was Utreg aan de beurt. Hoezo Domstad?

Domstad Nota 2012

Dom in UtrechtEen ezel stoot zich over het algemeen niet twee keer aan de zelfde steen. Na het kinderlijk eenvoudig uitlekken van de Haagse miljoenennota 2012 door een eentje in een tweetje te veranderen bedacht verslaggever René Cazander van het AD/Utrechts Nieuwsblad dat hetzelfde geintje eens bij de gemeente Utrecht moest uitproberen. En tot zijn verbazing met onverwacht succes.

Het kan natuurlijk een keer gebeuren, maar het bijzondere is dat er bij de gemeente kennelijk niemand is geweest die vlak na het uitlekken van de Miljoenennota 2012 gedacht heeft om te kijken of dit in de eigen keuken ook zo was. Welke gemeente is als volgende aan de beurt?

Volgens RTV Utrecht verslaggever Dennis van Ommeren is het eigenlijk helemaal niet zo grappig als dat het er uit ziet, zeker als je je bedenkt dat de gemeente de afgelopen jaren al miljoenen in de IT voorzieningen heeft geïnvesteerd.